28 Mar 2006

ankara

hafta sonu ankara'daydım.
kırmızı saçlı kızlar, küpeli erkekler, sinema afişleri, müzik sesleri, kalabalık gürültüsü... insanlar, gürültüden kaçayım, sessiz bir hafta sonu geçireyim derken; ben gürültüyü özlüyorum. büyük şehir gürültüsü ile biraz nefes aldım.
sanki büyük şehirde hayat, daha hızlı akıyor. tabiî hiç bir şeye yetişemedim. ama kitap aldım, ecinniler'den sonra o'nu okuyacağım. (tonı morrıson: aşk)
erhan'ın kardeşi ömer ve eşi dilek'in yanında kaldık. sevimli, birbirini seven, uyumlu bir çift. birlikte olmaktan keyif aldım. bu arada dilek bana keten tohumu ile kefir mayası verdi. bunlarla, daha güzel olma umuduyla çorum'umuza geri döndük.
şimdi tekrar burdayım.
sabah okula gittim.
hüseyin(1. sınıf öğrencisi) ta uzaktan bana ''günaydın öğretmenim'' diye seslendi. arkasından bağıra bağıra hafta sonu gittiği düğünde yaptıklarını anlattı. bol bol cips yemiş, oynamış, gelinin eteğindeki gülleri toplamış.
bu gün tüm sınıf düğünü anlattı. pasta dağıtılmış.
öğrencilerden günlüklerini okumalarını istediğimde hemen hemen hepsi 'pasta yedik, cips yedik' dediler.
bana ''siz ne yaptınız?'' diye sorduklarında ''çiğ köfte yedim'' dedim.

0 yorum var: