13 Şub 2007

brodi

bir arabam oldu. 'broadwey' 1994 model. ben ona 'brody' diyorum. 200-300 civarında kazıklandığım rivayet ediliyor. fakat önemli değil, diye düşününüyorum. çünkü, alımında ben yoktum, zaten olsaydım da bu kararsızlıkla ömür boyu araba sahibi olamazdım gibi geliyor bana...
brodi ile okula kendi başıma gidiyorum. sabahları yola çıkarken, ellerim ayaklarım titriyor. her an bir arabaya toslamaktan korkuyorum. kafam sürekli sağa-sola oynuyor. bazen de sıkışık trafikte, dehşet verici kaza hayallerine dalıyorum.
bu gün de önemli bir kavşakta, belediye otobüsüne yandan bir dalacaktım ki, son anda korna sesiyle uyandım. uyanır uyanmaz da otobüs şoförüne elimi şöyle kaldırdım ve beş parmağımı açarak 'pardon' dedim. adamın suratı, güzel bir küfür yediğimi, ifade ediyordu.
beNHayattayken ile yolda yürürken korna sesi duyduğumda 'gene ne yaptım?' diye panikliyorum. dediğim gibi, tüm yeni başlangıçlar beni çok yoruyor.
bir de okulda geri vitesi bir türlü takamadım. ancak ikinci sınıfta okuma yazma öğrenen sevgili öğrencim can, durmadan gülüyordu. bir ara canımı o kadar sıktı ki; arabayı stop ettirdim ve kapıyı açtım. üzerine yürüdüm 'ne gülüyorsun!'dedim. ama o durmadı. sesi hala kulaklarımda. bir ara da 'itelim mi?' demez mi? rahat olmam lazım rahat...

0 yorum var: