28 Kas 2005

ampül tayyip

am-pul tay-yip, am-pul tay-yip.... sağ eli havada ampulü yerleştirir gibi çeviriyorsunuz. sonra da bağırıyorsunuz: am-pul tay-yip... en güzel slogandı. hem bağırıyor hem de eğleniyorduk. ben ise polisi atlatıp ankara ziya gökalp caddesi'nde slogan atarken zevkten dört köşe idim.
anladığınız üzere, sendikamın aldığı karar doğrultusunda ankara'ya basın açıklaması yapmak için gittim. fakat bizi ankara'nın elmadağ ilçesinde bir jandarma ve polis taburu beklemekteydi. biz de önce çift şeritli yolu kapattık. yollar kapatılınca bekleyen taşıtlar kızdılar. onlarla karşı karşıya gelmemek için yolun tekini açmak zorunda kaldık. tabi ben bu kararı doğru bulmadım. çünkü ne zaman bir hak talep etsek kenarda 'bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın' diyen insanlarla karşı karşıya geliyoruz. ama nereye kadar bu adamların rahatını kaçırmaktan korkacağız? yılan olmaktan rahatsız olmamak demek, belirleyici olmak demektir.
her neyse, polis ve jandarma ankara'ya geçiş yapmamıza izin vermediler. biz de küçük gruplar halinde otostop ile gitmeye karar verdik. bir kaç grup kaçtıktan sonra polis durumu fark etmiş olmalı ki kalan üyeleri tesis bahçesine sıkıştırdı.
ordan burdan gelebilen kişilerle epey bir kalabalık oluşturduk.
'u-le-ma-ya sor, bu iş için ne de-di' sloganı ile koskoca türkiye cumhuriyeti'ni yöneten kişinin nasıl bir zihniyete sahip olduğuna vurgu yaptık. türkiyenin dörte üçünün ulema olduğunu da unutmamak lazım. kaya dibi tesislerinde bir gece kaldık. o kadar üşüdüm, o kadar üşüdüm ki anlatamam. inanilmaz(!) üşüdüm yaane.

0 yorum var: