mlnylmz

aman sormayın başıma gelenleri. iki gün deli danalar gibi gezdim. her mekanda bir şey unuttum. sendikada sınıf defterimi, okulda dosyamı, pastahanede telefon kartımı. (ama şansıma hepsi de geri döndü bana bir şekilde.)
velhasıl en önemlisi de okul anahtarının öğrenciler tarafından kaybedilmesi oldu. çorum'dan geliş gidiş yapan bana, pazartesi akşamı eve varır varmaz telefon geldi: "anahtar kayıp, okulu kilitliyemiyoruz. biz ne yapacağız?" bilgisayar ortada. ben çorum'da. beni korku sardı. okulun tümü, çakılı bile bana zimmetli olduğu için tedirginliğim iyice arttı. köye bir sürü telefon açıyorum. -"ne yapıp edip okulu kapalıymış gibi gösterin." böylece sabahı zor ettim. belki ilk defa okula heyecanlı gittim.
okulun bahçesine tüm çocukları yerleştirdim. uzun bir alan taraması sonucunda güzelim anahtarı karın içine gömülmüş durumda bulduk. sevinçten hepimiz havaya, 15 cm.lik bir yükseklikte, sıçradık.
mutluyduk. bundan sonraki dersler çok tatlı geçti.
şimdi de dosyamı bulamıyorum... nerde benim dosyam?
ne olacak benim halim ha...
(arkadaşıma sevgiler)