mlnylmz

samandağ ile ilgili perihan mağden'in yazısını okudum bu sabah. lale mürdür ile bizim oraları gezmişler. o'nun deyimiyle tuhaf bir otelde kalmışlar. devletin tek bir yatırımının dahi olmadığına şahit olmuşlar. fakat bundan şikayetçi değilmişiz, yeter ki bize dokunmasınlarmış.

belki de doğru söylüyor; biz samandağ'ın arapları devletten korkuyoruz. bastırılmışız. kimliklerimiz o kadar aşağılanmış ki arap olduğumuzdan utanıyoruz. kendimizi sadece samandağ'da iyi hissediyoruz. bizim uzak komşularımızda bir tanesi hiç türkçe bilmediği halde türk olduğunu iddia ediyor. belki de hayatında hiç hatay dışına çıkmamıştır.

kendi seçtiğimiz milletvekileri de meclis'e girince arap olduklarını hemen unutuyorlar. otuz yıl önce samandağ neyse şimdi de öyle. ancak suudi arabistan'da çalışanların yaptıkları bir kaç yeni bina güzel ilçemize değişim hissini verebiliyor.

dünyanın ikinci uzun kumsalını bizden başka kimse bilmez. gurur da duyarız. tarihi yerlerimiz çoktur. fakat gene sadece biz görürüz. kendi fabrikamızı kendimiz kurarız, yolumuzu ödeneksizlikten kendimiz yaptırmaya çalışırız. memurlarımız da mecburi hizmetini tamamlar tamamlamaz kendini hemen samandağ'a atar. ankara'da olan şeyler bizi pek ilgilendirmez. belediye başkanlarımız hiç çalışmaz, paraları cebe indirir, kimse hesap sormaz.

bir sömürge bile olmayan, ekonomik sıkıntısını suudi arabistan'da hizmetçi gibi ve aşağılanarak gidermeye çalışan, ülkemiz olmasını istediğimiz türkiye'den hiç destek almayan ve ondan korkan bir yer bizim samandağ'ımız.
en solcu söylemlerde bile, şu zavallı samandağ'nın sıkıntıları yer almaz. ama olsun, biz ayrı bir ülkeyiz. samandağ ülkesi, sadece polislerimiz türk. yakında samandağlılar da polis olup evlerine dönecekler.