sabahattin ali'nin 'kuyucaklı yusuf' kitabını okudum. karekterlerinin tek boyutlu olduğunu düşünmeme rağmen yine de okurken sürekli akan göz yaşlarıma hakim olamadım.
şiirlerini daha çok severim.
şu da o sevdiğim şiirlerinden biri:
ISTEK
Yanıyor beynimin kanı,
Bilmem nerelere gitsem?
İçime sığmayan canı
Hangi rüzgara eş etsem?
Akşam sular karardı mı?
Bir dağa versem ardımı,
İçimi yakan derdimi
Sağır göklere anlatsam
İçiliversem dem gibi,
Kırılıversem cam gibi,
Şamdanda yanan mum gibi,
Sabahı görmeden bitsem
Bir yüce ormana dalıp
Ya bir dağ başına gelip,
Beni yaradanı bulup
Malını başına atsam
Görünmez kollar boynumda.
Yarin hayali koynumda,
Sıcak bir kurşun beynimde,
Bir ağaç dibinde yatsam.
0 yorum var:
Yorum Gönder